آموزش معماری در جهان از کجا شروع شد؟

باهاوس نام یک مکتب معماری است که از نام مدرسه هنر و معماری باهاوس در آلمان گرفته شده است. این مدرسه معماری که از سال ???? تا ???? فعالیت می کرده است، پیشگام مدرنیسم در معماری بود و دستاوردهای آن هنوز نیز در رشته های هنر و معماری به دانشجویان تدریس می شود. ساختمان و کارگاه های این مدرسه در دو شهر دسائو و وایمار آلمان از سال ???? در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

مدرسه معماری باهاوس که در زبان آلمانی به معنی «خانه معماری» است، در دوران فعالیت چهارده ساله خود در آلمان، در سه شهر مختلف و تحت نظر سه آرشیتکت بزرگ که مدیریت باهاوس را نیز بر عهده داشته اند، فعالیت کرده است. این مدرسه ابتدا از سال ???? تا ???? در شهر وایمار، سپس از سال ???? تا ???? در دسائو و بالاخره از سال ???? تا ????، یعنی زمانی که این مدرسه به دستور حکومت نازی آلمان تعطیل شد، در برلین فعالیت می کرد. مدیریت این مدرسه نیز به ترتیب بر عهده والتر گروپیوس (???? تا ????)، هانیس مه یر (???? تا ????) و میس وان دروهه (???? تا ????) بود.

باهاوس در سال ???? توسط والتر گروپیوس در شهر سنتی و قدیمی وایمار تأسیس شد. هدف اولیه از تأسیس مدرسه باهاوس، ایجاد مکانی بود که ترکیبی از مدارس معماری، صنایع دستی (چون نجاری، آهنگری و…) و آکادمی هنری بود.

گروپیوس اعتقاد داشت که با پایان جنگ جهانی اول، دوره جدیدی از تاریخ آغاز شده است و قصد داشت در مدرسه باهاوس، سبک معماری جدیدی را که بازتابی از این دوران باشد، به وجود بیاورد. به اعتقاد گروپیوس، این سبک معماری که می شد اصول آن را به تمام کالاهای مصرفی تعمیم داد، باید ارزان، کارکردگرا و سازگار با تولید انبوه می بود. گروپیوس برای دستیابی به این هدف، می خواست هنرمندان و صنعت گران را با هم متحد کند تا به محصولی کارکردی و قابل استفاده، و در عین حال با ارزش از لحاظ هنری، دست یابد. این ایده در بیانیه افتتاحیه مدرسه باهاوس به خوبی مشخص است: «ما در پی آنیم که جامعه تازه ای از هنرمندان پدید آوریم تا در میان آن ها دیگر تعصب حرفه ای که اکنون چون دیواری بلند هنرمندان و صنعتگران را از هم جدا می سازد، وجود نداشته باشد.»

برنامه ریزان مدرسه باهاوس هنرهای زیبا را از صنایع دستی کاربردی ممتاز و متفاوت نمی  دانستند و بر این باور بودند که هنر و معماری مدرن باید پاسخگوی نیازها و اقتضائات جامعه صنعتی مدرن باشد و طراحی خوب باید از عهده آزمون های زیباشناختی و مهندسی برآید. ویژگی عمده سبک باهاوس تکیه هر چه بیشتر بر کارکردگرایی، بهره گیری بهینه از خواص مواد و مصالح صنعتی، احتراز از تزئینات تجملی در نمای ساختمان ها و فرآورده های صنعتی بود. دستیابی به نوعی هماهنگی بین ضرورت های کارکردی و کیفیت زیباشناختی، خوش ساختی و خوش ترکیبی محصولات صنعتی از دیگر اهداف موسسان مدرسه باهاوس بود.

استادان باهاوس بر روی بام باهاوس در دسائو

استادان باهاوس به شاگردان خود یاد می دادند که همه چیز را بر مبنای نیازها طراحی کنند و از هیچ عنصری که فاقد کارکرد باشد و تنها جنبه زیباشناسانه داشته باشد استفاده نکنند. در مدرسه باهاوس تاریخ معماری جایی میان دروس دانشجویان نداشتند، چرا که در باهاوس قرار بود همه چیز بر مبنای اصول اولیه معماری و بدون توجه به آثار گذشتگان ساخته شود.

باهاوس در ابتدا برای تأمین بودجه خود به سوبسیدی که از جمهوری وایمار می گرفت وابسته بود. اما بعد از ایجاد تغییراتی در حکومت محلی وایمار، این مدرسه در سال ???? به شهر دسائو که بافت صنعتی و شهری بیشتری داشت و با ایده های مدرن مدرسه  ی باهاوس هم خوان بود، منتقل شد. پس از انتقال مدرسه باهاوس به دسائو، بخش طراحی صنعتی این مدرسه که مشکل کمتری با حکومت محافظه  کار محلی داشتند، در وایمار باقی ماندند. مدرسه طراحی صنعتی باهاوس بعدها نام خود را به دانشکده فنی معماری و مهندسی عمران تغییر داد و از سال ???? به بعد نیز به نام دانشکده باهاوس آلمان خوانده می شود.

در سال ???? سبک باهاوس و آثار آرشیتکت  های مشهور آن نمایشگاه معماری اشتوتگارت را که با موضوع خانه سازی برگزار می شد، به شدت تحت تأثیر خود قرار داد. پس از گروپیوس، مدیریت باهاوس را هانس مه یر و سپس میز وان دروهه به عهده گرفتند. با قدرت رسیدن رژیم نازی ها در آلمان و افزایش فشار سیاسی بر این مدرسه، باهاوس در سال ???? تعطیل شد. حزب نازی و دیگر گروه های فاشیستی آلمان از ابتدا با فعالیت مدرسه باهاوس مخالف بودند و آن را سنگر کمونیسم می دانستند. نویسندگان نازی چون ویلهلم فریک و آلفرد روزنبرگ نیز در نوشته هاشان باهاوس را «غیرآلمانی» می نامیدند و سبک مدرن آن را به باد انتقاد می گرفتند. در واقع باهاوس یکی از مظاهر «هنر منحط» بود که هیتلر و حزب نازی آلمان کمر به نابودی آن بسته بودند.

از جمله مهم ترین ساختمان ها و آثاری که در طول فعالیت مدرسه باهاوس عمدتاً به دست استادان و مدیران مدرسه ساخته شد می توان به عمارت سامرفیلد و خانه اوته در برلین، خانه اوئرباخ در یانا و برج تریبیون در شیکاگو (که مدرسه باهاوس پس از برنده شدن در یک مسابقه بین المللی طراحی آن را بر عهده گرفت) اشاره کرد. اما مهم ترین بنایی که سبک معماری باهاوس در این دوره در آن متجلی شده است، ساختمان خود مدرسه در دسائو است که توسط والتر گروپیوس، مدیر وقت باهاوس، طراحی شده است.

پس از به قدرت رسیدن نازی ها و تعطیلی مدرسه باهاوس، مدیران و استادان مدرسه که همه از معماران طراز اول آن زمان بودند، به کشورهای مختلف در اروپای غربی، آمریکا و همچنین اسرائیل مهاجرت کردند. همچنین شماری از معماران باهاوس که به شیکاگو رفته بودند، باهاوس جدید را در این شهر تأسیس کردند و به تربیت معماران جوان ادامه دادند.

این مسئله کمک قابل توجهی به ترویج سبک معماری باهاوس در سراسر جهان کرد و آن را به گفتمان مسلط در معماری و طراحی صنعتی مدرن تبدیل کرد، چنان که این مکتب هنری امروز نیز همچنان نفوذ جهانی خود را حفظ کرده است.

برگرفته شده از سایت : http://abbas-valadi.persianblog.ir

آیا زندگی به نوبه ی خود یک پویایی محسوب نمی شود ؟

ساختمان های ما همیشه در حال جنبش و تغییرند . اندام ها و اشکالشان تغییر می کند تا همخوانی بهتری به افکار و تخیلات ما و همچنین طبیعت داشته باشد . بناهای ما در معرض نور خورشید و باد هستند ، بنابراین طبیعت به تنهایی تمام انرژی مورد نیاز را به ساختمان می دهد .

در این سبک از معماری با چرخش 360 درجه ای ، چشم اندازی باز و عمیق از جهان ، طبیعت ، آینده و زندگی دریافت می شود . این در واقع دیدگاه و رویکرد این سبک معماری است .

معماری دینامیک مدام به دنبال تغییر در شکل و کالبد خود است ، همزمان با اینکه هر طبقه به طور جداگانه می چرخد فرم کلی ساختمان به طور مداوم در حال تغییر و تحول است و نماهای متفاوت از زوایای متفاوت را به ارمغان می آورد .

بینش و دیدگاه جدید این سبک معماری بر اساس مجموعه نیروهای محرک پایه ریزی شده که در واقع معماری سنتی که تا کنون بر اساس ثقل و جاذبه استوار بود را به چالش می کشد .

ساختمان هایی که بر این اساس طراحی می شوند تبدیل به سمبلی برای فلسقه جدید خواهد شد که شکل شهرها و مفهوم زندگی ما را تغییر خواهند داد .

از به بعد ساختمان ها دارای بعد چهارم می شوند که همان زمان است ، پس دیگر فرم آن ها به اجسام صلب و سخت محدود نمی شوند و بناها دارای رویکرد و گرایشی نوین و انعطاف پذیر خواهند شد و در نتیجه شهرها سریع تر از آنچه تصور می شود تغییر خواهند کرد . با این معماری نو ظهور خانه هایی که ما در آن زندگی میکنیم و نحوه زندگی ما نیز شروع به تغییر اساسی می کند و ساختمان ها دیگر محصول افکار فسیل شده و قدیمی معماران نخواهد بود ، بلکه تبدیل به بناهایی می شوند که در حال دگرگونی هستند و دائما برای ما چشم اندازها و تجارب جدیدی همراه با زمان را به ارمغان می آورند در نتیجه قلم معماران نمی تواند محیطی را بر ما تحمیل کند ، هر ساختمان دارای نوعی آزادی ، اختیار و خواستگاه خاص خود می شود .

نحوه ساخت و خود کفایی در تولید برق دو فاکتور مهم در معماری دینامیک است .  

1-     نحوه ساخت :

این سبک معماری در چگونگی ساخت نیز دارای نو آوری است . در واقع اولین ساختمانی است که در کارخانه و بیرون سایت ساخته می شود ( به جز هسته ی مرکزی بتنی ساختمان ) و بعد به هسته الصاق می شود . این اجزا ( یونیت ها ) در کارخانه ساخته می شود و تمام لوله کشی ها ، سیم کشی ها ، سیستم تهویه و نازک کاری آن انجام می شود که خود مزیتی بزرگ محسوب می شود ، چون در این روش نازک کاری دارای کیفیت بالایی است و چون یونیت ها در سایت به هسته بتنی متصل می شود به تعداد کمتری کارگر ساختمانی در سایت نیاز است . در نتیجه تلفات جانی و صدمات کمتری را به همراه دارد .

تعداد کارگران مورد نیاز از 2000 کارگر به 90 کارگر کاهش می یابد ( برج طراحی شده در دبی ) همچنین در مخارج و زمان ساخت صرفه جویی می شود .

زمان ساخت از 30 ماه به 18 ماه کاهش می یابد ( برج طراحی شده در دبی ) به علاوه در این معماری که از طبقات ......... جدا از هم تشکیل شده است ( در مقایسه با ساختمان های دیگر ) مقاومت بیشتری در برابر لرزه های ناشی از زلزله دیده می شود ( 3/1 مقاومتر )  

2-     خود کفایی در تولید انرژی الکتریکی :

در این نوع از معماری توربین های بادی که به صورت افقی بین طبقات نصب می شود بهره می برند که علاوه بر تامیین برق کل ساختمان ، برق مورد نیاز چندین ساختمان در مقیاس خودش را نیز فراهم می کند .

یک برج 59 طبقه در دبی ، 48 توربین بادی دارد که ساختمان را تبدیل به یک منبع تولید انرژی سبز در شهر می کند و چون اگرفردا روزی است که ما می خواهیم به زندگی ادامه دهیم ، بستر بهتری را برای زندگی هر چه بهتر آبندگان فراهم کنیم .

ساختمان طراحی شده در دبی :

در این ساختمان 48 توربین بادی در بین طبقات نصب شده و همچنین در پشت بام از صفحات خورشیدی استفاده شده است که باد و نور خورشید را بدون هیچ گونه آلودگی به انرژی الکتریکی تبدیل می کند .

با توجه به میانگین سرعت سالانه باد در دبی که 16 کیلومتر در ساعت است ، برای تامین برق ساختمان 8 توربین نیاز است . 40 توربین دیگر نیز می تواند تامین کننده ی انرژی 5 ساختمان مشابه دیگر باشد .

توربین ها طوری در طبقات قرار دارند که تقریبا و عملا نا محسوس هستند . این توربین ها نه نیاز به پایه دارند و نه نیاز به فونداسیون بتنی ، به علاوه در فاصله کمی از مصرف کننده قرار دارند که باعث می شود افت فشار نداشته باشیم . طرح و شکل ساختمان و همچنین استفاده از فیبرهای مخصوص کربنی که در ساخت یونیت ها بکار رفته است مانع از انعکاس صدا می شود ، بنابراین پروسه تامین برق با توربین بادی آلودگی صوتی به همراه ندارد . همچنین تولید این مقدار انرژی بدون آنکه در مسائل زیبا شناختی و طراحی ساختمان تاثیر بگذارد به نوبه خود پیشرفت چشمگیری در بهره گیری از منابع انرژی می باشد .

این برج در 2 فاز اصلی اجرا خواهد شد . هسته ی بتنی در عرض 6 ماه تکمیل می شود ، سپس یونیت ها به هسته بتنی متصل می شوند ، تقریبا هر طبقه در یک هفته نصب می شود و 30% در زمان ساخت این برج در مقایسه با برج های دیگر صرفه جویی می شود . همچنین جنس یونیت ها از فولاد ، آلومینیوم و فیبرهای کربنی ساخته می شود .